Costanzo Landi und seine 'methodus de bona valetudine tuenda̕ / [Walter Artelt].
- Artelt, Walter, 1906-
- Date:
- 1932
Licence: In copyright
Credit: Costanzo Landi und seine 'methodus de bona valetudine tuenda̕ / [Walter Artelt]. Source: Wellcome Collection.
9/20 (page 321)
![v. Villanova1), den Einfluß der Gemütsbewegungen auf den Kreislauf und damit auf den gesamten Organismus oder den der Körperkonstitution auf die psychische Disposition mechanistisch¬ ätiologisch2) abzuleiten und zu erklären. Es sind vielmehr unmittel¬ bar aus der antiken Philosophie und der christlichen Religion entnommene Erkenntnisse, die in ihm wieder lebendig geworden sind: „Qui . . . sanus esse cupit, mente prius, dein corpore con- valescat. Voluerunt enim veteres, et sapientes philosophi, ut cor¬ poris est sanitas, ita mentis et animi esse quandam sanitatem, cui contraria sit insania, seu, ut Cicero [Tusc. 3, 8 und 10] dixit, in- sanitas“ (M. 8f.); „et Magorum, Platonisque sententia est, corpus totum ab animo ita pendere, ut nisi animus bene valuerit, corpus bene valere non posse. Hac causa ferunt Apollinem non Hippo- cratem, et Aesculapium ex se genitos, sed Socratem sapientissimum iudicasse, et Platonem: quod illi tantum corpori, hi vero sanando animo studuerint. Ideo merito ratio animi adhibita continuo cupiditatibus, quasi quaedam Socratica medicina a M. Cicerone vocitata fuit. Iudicium autem Apollonis adhuc lib. 3. Graecorum epigrammatum ex carminibus JSnevGianov3) [i]ta legitur: xal nßg, ü ny (froißog dv EX'kdSa (pvGS nÄdrcova, tyv/dg äv&Q(x)7ia)v ygdfinaGiv rjxkaaro^ xal yaQ 6 rovSs ysyajg !AaxXTjmög kanv IrjTjjQ GQjfxarog (bg 'ipv/Tjg ä&avdroio IUdrcov. . . . Est aliud carmen eiusdem Speusippi hoc modo, <Volßog $(pvGe ßgorolg ÄGxXr\niov, r]de nkdrcova, tov fj,8V, lvu tyv/rjv, tov d\ ivu Gcöfjia Gdor SaiGafievog Sk ya/xov nöhv iftv&w, rjv noty tavrco kxziGB xal daneöa Zrjvög kviÖQVGaro. . . . His igitur carminibus satis constat praeferri ipsam medicinam animi et mentis corporum medicinae“ (M. 10/12). Mit dieser An- O Vgl. das speculum introductionum medicinalium, cap. 75. 2) Über die physiologisch-mechanistische Auffassung der Gemüts¬ bewegungen in der Renaissance — etwa bei Melanchthon — vgl. Max Steinitzer, Die menschlichen und tierischen Gemütsbewegungen als Gegenstand der Wissenschaft. München 1889, S. 12f. 3) Beide Epigramme sind überliefert in der Vita Platonis des Diogenes Laertius III, 45 und zwar nicht unter dem Namen des Speusipp, sondern unter dem des Diogenes Laertius selbst. — Ich habe die Schreibweise des Landi abgeändert nach der der Anthologia Graeca Epigrammatum Palatina cum Planudea, ed. Hugo Stadtmüller, Vol. II, pars I, Leipzig 1899: VII, 108/109 (S. 73f.).](https://iiif.wellcomecollection.org/image/b30629056_0009.jp2/full/800%2C/0/default.jpg)