Die Chirurgie des Heinrich von Mondeville (Hermondaville) : nach Berliner, Erfurter und Pariser Codices / zum ersten Male herausgegeben von Julius Leopold Pagel.

  • Mondeville, Henri de, active 14th century.
Date:
1892
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Die Chirurgie des Heinrich von Mondeville (Hermondaville) : nach Berliner, Erfurter und Pariser Codices / zum ersten Male herausgegeben von Julius Leopold Pagel. Source: Wellcome Collection.

    33/690 (page 13)
    succedat experimentum, destruitur subjectum et fit quasi ejus quidam inter- itus i. e. destructio incorrigibilis et hoc propter subjecti nobilitatem respectu omnium corporum reliquorum, (1487: relinquorum) unde si praeter intentum aut ex intento pars ligni aut corii amputetur aut totum lignum aut corium amputatur (1487 hat nur corrumpatur), corrumpitur, invenitur facilius alia pars aut aliud totum consimile equivalens in omnibus aut praecellens. Sed si homini alicui amputetur pes aut coxa aut membrum aliud, quoquo modo non (1487 hat nunquam sibi) sufficiet aut proficiet alterius (1487: hominis) pes aut coxa. Et quoniam experimentum aut opus cyrurgicum defectuosum in humano corpore ita periculosum existit, ideo consulo attendens dicta Albu- casis in prohoemio primae et secundae partis (1487: particulae) cyrurgiao suae, ut morbos terribiles non tangamus, de quibus non praesumimus finem laudabilem et salutem, attendens similiter dictis Albucasis et Johannis Mesue in prohoemiis suis dicentium sub auctoritate Galeni: Nolite pravorum morbo- rum curas hominis suscipere, ut non nominemini medici mali et ut contra vos sermonem vituperii non inveniant invidi sive vulgus, nec ad hoc lucri cupidi- tas vos inducat. Sed credatis Galeno super aforismum primae particulae: ,,quando stetit aegritudo etc.“ dicenti: Morituri signis pronosticis sunt dimittendi i. e. morbi incurabiles. Praeterea quandoque veniunt patientes magnam summam pecuniae promittentes non dicentes vere circumstancias sui morbi, ut alliciant et decipiant cyrurgicos operantes. ut velint in suis egritudinibus operari, quibus debemus resistere cautelose credendo de cogni- tionibus [13002: cogitationibus] morborum melius principiis artis nostrae, a quibus nullatenus deviemus quam sermonibus stolidorum inforrnantium nos de contrario artis nostrae. Veniunt similiter quandoque patientes quaerentes, ut eis promittatur infra certum terminum [13002 und 1487: tempus] certa cura, alioquin se cyrurgico non committent. Quibus nihil penitus promittatur, nisi sicut possibile est, fideliter operari. ponendo totum residuum fortunae negotii super aegros attendendo ad dictum Galeni super prima particula et prima propositione aforismi Ypocratis in commento (1487: in fine) super par- ticula „oportet se ipsum non solum praebere (1487: facientem), sed patientem et assistentes et ea, quae extrinsecus sunt“.. Per hoc autem innuit ibi Gale- nus, quod ad curam cujuslibet morbi curabilis quattuor requiruntur, quorum unum est in medico, cetera (1487: reliqua) autem tria sunt in quibusdam aliis. Quorum quattuor si unicum deflciat, quodcunque sit, illud non cura- mus, ceteris tribus Omnibus bene (1487: sequentibus) se (in 1487 fehlt se) habentibus nunquam curabitur morbus ille. Ex quo ergo sitnul dependet ex medico, patiente, assistentibuo et extrinsecis accidentibus cura morbi, cyrur- gicus, ad quem sola quarta pars curae pertinet, totam curam, quae rnagis quam (1487: in statt quam) triplo ceteris tribus attinet, promittere non prae- sumat. Ex hoc autem prohoemio ne taedeat auditores, quod (1487: et statt quod) propter melius ad prohoemium secundi tractatus causa brevitatis, qua gaudent moderni, quia brevia citius proferuntur, facilius apprehenduntur et firmius memoriae commendantur, reservabo decem plenius declaranda, quae in prohoemio aliarum cyrurgiarum communiter declarantur. Primum est, cujusmodi debent esse opifices hujus artis, ut ad finem veniant (1487 : deve-