[halikhot tsitsit] sive dissertatio philologico-theologica de hebræorum vestibus fimbriatis ... / quam ... præside ... Matthæo Hillero ... sistit autor M. Georgius Bartholomaeus Bausch.

  • Bausch, Georgius Bartholomaeus.
Date:
1701
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: [halikhot tsitsit] sive dissertatio philologico-theologica de hebræorum vestibus fimbriatis ... / quam ... præside ... Matthæo Hillero ... sistit autor M. Georgius Bartholomaeus Bausch. Source: Wellcome Collection.

    27/38 (page 25)
    16- ^ (M■) ««I#־ ו«י*ייימ■■»»»•■■■• I׳מ«*ו«*יי״ייווו ״ MdlKv ^fiKMMBAMSRBaKfi|וn^nM■■■l fclutis pra^ciciunt.Rom, II. 1 y. Sed nihil agant veritatis iioftcs, habent enim iriiikum utilitatis (an6linuT1a ha:c monita. Nam & viam oflendunt, qua eundum eil: ad caeleflia, & homines damnationis 111;£ convidlos humiliant, &:eos>qui nulla jur1:ire61:ique cura nili coa61:i tanguntur, dum audiunt, diras legum (anbtiones, coercent pcenariira formidine* Denique excitant nos ad obrequium, in eo roborant, 3c a delinquendi lubrico renatos detrahunt. Id autem cum dicitur, nec ignominia afficitur Deus, nec ad delperadoncm re״ digiintai homines. Sane, fi leges divinas exigerent, quod prasftare nulls tempore virium humanariim Ehllct, iniquus diceretur Deus. Nunc vcr4 cum noRra culpa facultas hxc Iblvcndi nomeii perierit, utitur jure liio cre״ ditor Deus, repetens debicum ab illis, qui lua culpa amplius lolvendo non funt. Nec metuendum, ne Ipe fua excidant Evangelicis promifiionibiis EiE fulti, ad quas confirmandas Sc confiitiiendas arrha? locum fpiritus tenet, de quo Apoiiolus: Pojiqmm credidiftk, o^fignati eftk jpiritH prontifflonk qui eft •Arrhabo bdreditatk noftr£. Eph. 1.15, Qu^ftio i ¥.* Scrtptorlhm facrU immediate ^ verba ^ fenfum r/)jjnravtrit Dem i Non aliis verbis, quam qus Spiritus Sandfus in os luaguam ingeffit, referre divinam revelationem Prophetas, hinc efl: diEere, quod iisdem ver- bis uti jubetur ad populum Moles, quibus cum Deus affitus fuit, id enim vult fblenne illud t Alloquere Ilfaelitas dicendo. Eodem tendit quoi Paulus I. Corinth. Ii. 12.* 13. ApoRolos, ait, res divinitus reveiatas verbis cx immediata revelatione fiiggeftis protulille, Ipiritualia verba Ipi- ritualibus rebus avyKtd^ovn^ leu adaptantes. Nec alienum elf, quod No- Rii contra Socin1an@r11m bLiiphemias urgent, nnllnm ej]e Jota legk^ nullum apicem, qm mn tanqumr dhmm approbetur.• Matth, V. 18, quod omnk Scriptura injphante Deo pt conjignata. 2־ Timoth. III. 16. Quibus argumentis convicl:i allcrere non dubitamus , quod Dais iplbs etiam Ibnos dc verb^ formalia linguis hominum, quorum minifrerio in exarandis Scripturis utebatur, impofuerit. Da Sslvator nojler (rcicxo B. Hulfemanni, Theologi profundifiimi, verba) magnm ille Propheta eam cmditionem, qH£ prididea erat^ de magno Propheta fnccejfnro in locum D Mofis»