De hâc quaestione, quoad usque in functionibus nutriciis et in medicaminum deglutitorum actione vis et impulsio legum physicarum et chemicarum admittendae? : theses quas, Deo duce, competitorum disputationi objiciet et palàm propugnare conabitur, in aulâ majore saluberrimae Facultatis, die [...] mensis aprilis, anno 1824, ab horâ primâ pomeridianâ usque ad tertiam / H. Bouvier.

  • Bouvier, H. (Henri), 1799-1877.
Date:
1824
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: De hâc quaestione, quoad usque in functionibus nutriciis et in medicaminum deglutitorum actione vis et impulsio legum physicarum et chemicarum admittendae? : theses quas, Deo duce, competitorum disputationi objiciet et palàm propugnare conabitur, in aulâ majore saluberrimae Facultatis, die [...] mensis aprilis, anno 1824, ab horâ primâ pomeridianâ usque ad tertiam / H. Bouvier. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    14/26 (page 12)
    lllam persplratlonis materiam uiiàqiie acidura carbonicmn quod cum illâ exhalatur, partlm è venoso sanguine procedere. Qui prima de resplratlone expérimenta instltuêre eamdem esse in inspirato et in expirato aere azoti gazis proportionem affirmarunt; inter recentiores tamen, alii azoti copiam minorem in expirato aere, alii conlrà majorem esse dixerunt. D. Edwards utramque opinionem conciliavit, et azotum in respirationis actu et absorberi simul et exhalari docuit, cùm animalia quæ in atmosphæram omnlno azoto destltutam respirant, azotum tamen exhalant. Si igitur ea est mutua sanguinis aerisque actio , quod scilicet aeris oxygenium azotumque ex eo in sanguinem transeat, quodque sanguis aeri aquam, acidumque cai'])onicum et azotum tradat, potestne istius duplicis phænomeni explicatio è chymica scieiitiâ deduci ? Illud præsertim iis objectum est qui ex alicujus chemicæ doctrinæ normâ respirationis phænomena interpretari voluerunt, quod ni- miriim in pulmone non intimus est et absque ullo intermedio aeris et sanguinis contactus. Attamen objectum illud non magni est momentl, cùm tenuis- simæ maximèque permeabiles sint parletes utrumque fluidum sé- parantes. Iluic physicœ ordinationi absorptionis exhalationisque fa- cilitas in pulmone probabilité!’ tribuenda est, facilèque intelligitur gaza aquosumque vaporem hoc tenue claustrum transire. Azoti exhalatio et absorptio ab illâ tantîim causa pendere videntur ; quæ. enim contraria phænomena aliquid ad respirationem conferre dif- ficile comprehenditur. Quibusdam chemicis experimentis monstratur, verùm quidem imperfectè, qui oxygenium in sanguinem agere sanguisque aerem ■vitlare xaleant. Sanguis in oxygenio positus rubet , acidumque carbonicumexhalat ; cum oxygenio aut aere per agitationem mixtus. Tel tantummodo aliquandiù aeri contiguus, eumdem accipit co- lorem. Id etiam accidit, sanguine ab aere per siccas membranas separato, v. g. in vesicâ contento. At non investigatum est an reipsâ, in illis experimentis, oxyge-