De duplicitate monstrosa commentarius / Quem conscripsit Joannes Fridericus Meckel.

  • Meckel, J. F. (Johann Friedrich), 1781-1833.
Date:
1815
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: De duplicitate monstrosa commentarius / Quem conscripsit Joannes Fridericus Meckel. Source: Wellcome Collection.

    41/128 (page 31)
    feminino juxta primae lumbaris vertebrae proceffum lateralem in utroque latere officulum fefamoideum invenit z). Multum tamen longitudo partis hujus accefforiae variat. In in¬ fante unius circiter anni eam vix fex lineas longam, in foetu neonato contra pollicem cum quatuor lineis longam et duodecima vix tribus lineis breviorem invenio, quod vix mirum, cum, duodecimae longitudinem in ftatu quoque normali tantum variare, neminem fugiat. Cq- ftulam accefforiam, ubi duodecimam fequitur, libere fluctuare, itidem haud mirum, contra an cafubus, quos coram habeo, omnibus, in Gemmiliano, itidem in Doveriano illo, ubi fimul vertebrarum numerus fuit auctus, octo qoftarum priorum cartilagines ad fternum pertigere, ut forfancum limultaneo vertebrarum augmento femper octo dentur coftae fpuriae. Ubi cofta accefforia primae fupernafcitur, majores et fatis jucundas invenis varietates. Revera ad Hunaldii mentem, quoties cofta accefforia fuper prima nafcitur, fae- piffime feptimae vertebrae cervicalis proceffus transverfi pars eft an¬ terior volumine aucta, nec cum teliquis conjuncta, eodem omnino modo ac coftae quoque normales nil funt nifi proceffuum transverfo- rum partes anteriores elongatae et pofterjo.res, quibuscum in ftatu normali non nifi nexu mobili junguntur, magnitudine longe antecel¬ lentes. Etiamfi, ad modum exempli L ev e li n gi a ni, vertebra cervicalis accefforia ad¬ fuerit, cofta tamen haec accefforia proceffus transverfi vertebrae cervicalis feptimae formam relationem que ad reliquam vertebram omnino imitatur. Haud rarum autem eft, vertebram cervicalem feptimam, quamvis pars illa folito modo confluat cum reliquis, aucta tantum ejus longitudine tendentiam ad producendam coftulam accefforiam manifeftare. Hinc in nulla vertebra tantas ac in hac invenis longitu¬ dinis hujusce proceffus varietates. Interdum enim reliquas vertebras colli vix latitudine fuperat feptima, interdum non folum multo longior eft, fed, aut utroque aut alterutro fal- tem in latere in arcum quoque protenditur atque acuminata finitur pars anterior, pofterio- rem longe antegreffa, fed cum ipfa et corpore in unum coalescens. Hanc formationem B oh- merus defcribit ex infante fex menfium, nam putandum eft, partem hanc, quamvis folito longiorem, tamen adhuc cum reliquis fuiffe coalituram, cum in primis vitae annis ubique fit feparata. Idem valet de exemplis a Hunaldio adductis. Interdum haud major eft folito, fed per omnem vitam feparata manet, quemadmodum in cafu Levelingiano videre eft. Ubi perfectior haec coftula accefforia evolvitur, non folum a reliquis pro¬ minentis partibus feparata, fed fine anteriore haud libera manet. In ftatu minus perfecto coftae, quae in ftatu normali primum locum tenet, jungitur. Hoc nos in adulto coram habemus, ubi coftula adeft, folitis duobus locis prominenti unita, duos pollices longa, ex duabus partibus, aequalis fere longitudinis, angulo obtufo invicem unitis formafia, quae fine anteriore, * paullulum complanato, nexu mobili unitur coftae primae ope tuberculi ex me¬ dio hujusce coftae margine pofteriore f. fuperiore prodeuntis. Cofta prima, hic fecunda, pone hanc unionem tenuior, ante eam latior folito eft. Numerus vertebrarum normalis. In latere tantum finiftro coftae funt confervatae, in altero autem eandem formationem ad- fuiffe, apparet ex faciebus articularibus in dextro vertebrae prominentis latere eodem modo praefentibus. Perfectiffima evolutio ea eft, ubi, quemadmodum Bertinus vidit, cofta haec accefforia ad fternum usque pervenit. Plura