Handboek der algemeene ziektekunde / Naar de zesde verbeterde en aanmerkelijk vermeerderde Hoogduitsche uitgave op nieuw in het Nederduitsch vertaald.

  • Conradi, Johann Wilhelm Heinrich, 1780-1861
Date:
1842
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Handboek der algemeene ziektekunde / Naar de zesde verbeterde en aanmerkelijk vermeerderde Hoogduitsche uitgave op nieuw in het Nederduitsch vertaald. Source: Wellcome Collection.

    10/322 (page 6)
    afzonderlijk en hunne onderscheidene betrekkingen tot de ziekte behoorlijk moet inzien , en dat ook de zanten- gestelde ziekten, welke, uit een verëeniging van afzon- derlijke verschijnselen zouden bestaan, e ene naa uw keu- rige kennis van deze veronderstellen, om juist en duide- lijk verklaard te hunnen worden (§. 652.). En zoo voegt hij er (§. 653.) hij: » Pathologia igitur rationalis ordina- )> tam primo tradere expositionem debet omnium ac singa- o lorum alicujus momenti symptomatum, in qua inveniri, )> cum opus est, queat, queanam cujusvis sit natura, quam » diversa origo et quae aut partes, aut vires, in quoque » afliciantur. Nee sane prins multiformes eorundem com- » plicationes, etiamsi curatissime digestas recte aut propc- » nere, aut cognoscere licet.” Op gelijke wijze is door SPRENGEL, hartmanN en anderen de noodzakelijkheid eener afzonderlijke behandeling van deze onderwerpen in de algemeene ziektekunde aangenomen geworden. KreySIG (liandb. der pract. Krankbeitslebre, Th. 1. S. 193.) heeft het niet slechts voor hoogst noodzakelijk verklaard, dat de verschijnselen der ziekten in de algemeene ziektekun- de ten opzigte hunner zinnelijke eigenschappen, alsme- de ten opzigte der voorwaarden, waaronder zij ontstaan, zeer grondig worden aangewezen, maar heeft zelfs den lateren ziektekundig en ten laste gelegd, dat zij de na- vorsching der verschijnselen bijna geheel hebben ver- waarloosd, en dat de nieuwere leerboeken dezer wetenschap in dit opzigt tamelijk schraal zijn. En ofschoon bij de voor- stelling der algemeene ziektetoestanden de verschijnselen te- vens met de oorzaken opgegeven en verklaard, moeten worden, en voor zoo verre er eene zekere verëeniging van de leer der verschijnselen alsmede van die der oorzaken met de algemeene ziekteleer (Nosologia) moet plaats hebben, le- vert nogtans zulk eene verëeniging (gelijk men zich door het lezen der ziektekundige werken kan overtui- gen, waarin zij alleen het doel uitmaakt) geene genoeg- zame kennis van de bronnen der ziekten, vooral geen be- vredigend overzigt over• den invloed der omgevende na- tuur op de bewerktuiging en van de verschillende wer- kingen der schadelijke invloeden, en geene toereikende kennis der verschijnselen op. Zij maakt diensvolgens eene bijzondere en meer omstandige behandeling der oorzaken en verschijnselen niet overbodig, maar het is integendeel hoogst gewigtig en nuttig, deze belangrijke omstandigheden nog eem afzonderlijk en in alle hunne