[Hylē anthrōpinē]. Pars I, Philosophorum veterum usque ad Theophrastum doctrina de sensu ... / Scripsit et edidit L. Philippson.

  • Philippson, Ludwig, 1811-1889
Date:
1831
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: [Hylē anthrōpinē]. Pars I, Philosophorum veterum usque ad Theophrastum doctrina de sensu ... / Scripsit et edidit L. Philippson. Source: Wellcome Collection.

    261/276 (page 243)
    24,5 [φησίλ] ζαϊ τον όράσ&αι τά χρώματα χρώμα το αίτιον εί¬ ναι, καί απλώς τα ορατά το ορατόν, είπερ το φως αίτιον χρώμα ον τον διαφανούς και ορατού’ (quod Arist. esi 1.1.: το δέ φως οίον χρώμα έςιτοΰ διαφανούς contra jam vero addit) και ονκ ατοπον \φψήλ\ άλλα ομολόγουμενον τυΊς αλλοις’ καϊ γάρ η γευσις διά χυμοϋ. (ρ. 279, 42) [το■ χρωμ<Λ κινεί την άϊσ&ησίν —] και όταν [ως αυτός εφη] η υλη aVTCG (sc. τω χρώματι) παρρ τό διαφανές. (44) κατ αυτό δέ τό διαφανές τω φωτϊ ον διαιρετέου [ψησίν, όρ&ως λέγω?.] Fr. Υ. (Ρ. 280, 2.) η δέ όσφρησις [φηόϊ] διά του άέρος, ώσπερ άναμιγννμένον πώς εοικε, και πάσχοντος’ η δέ άκοη, αχηματίζομένον. (Arist. contendit, medium ol¬ factus esse aerem et aquam, auditus aerem 1. 1. T. 76 cf. sq.) (5) [Ζητεί r)f,] ei διικνεΐται προς την αίσδησιν έκα- ςον ομοίως, μ τό μέν μάλλον, τό δέ ηττον. (Quaestio¬ nem solvit Lydus ipse.) (10) Asseverat hic Lydus, omnia, quae Arist. de mediis illis inter sensilia et sensoria ad sensum proferendum dixisset, a Theophrasto affirmata esse, qui tamen ea ad studium accuratius evocasset. Fr. YI. (p. 280, 23.) ’Λφοριςέον δέ [τρηοΐ 6 Θ.,~] καϊ τά περί τάς ανακλάσεις' (37) [ο δη Ισως (sc. ωοπεο ο ΙΙλά,ιων) χαί ο Θ. Ινδείκνυταϊ > κατά τάς ανακλάσεις λέγοη’έ] της μορφής ως- περ άποτνπωσιν έν τω αέρι γίνεσ&αι. (Haec fere cum Democriti άποτνπώσει conveniunt. Arist. pauca de his loquitur 1. 1. c. 8 T. 80.) ['Έπάγει <?>,] ώς έπ ένίων ομο¬ γενές εοικεν είναι τό αϊσΰ'ητηριον τοίς αϊσ&ητοϊς' η τε γάρ γλώττα διά υγρόν τών χυμών, και άκοη δη διά του άπειλημένου άέρος κινούμενου της φωννς αϊσ&άνεται. [ζητεί ονν,] διά τί μη και έπϊ τών άλλων ομοίως’ καϊ πως τό όμοιον υπό του όμοιου πάσχει, υπό του εξω&εν άέρος ό άηρ, καϊ υπό τον νγροϋ τό υγρόν, η καϊ 'έπϊ τών άλ¬ λων όμοιος ό λόγος, quomodo Th. has quaestiones sol¬ verit, nobis videre non licet. Sed multa his insunt, quibus Arist. nequaquam congruit. Linguam enim humi ditat e sua saporis humiditatem sentire, denegat Stagir. Ll. c, 10 Q*