De codicis Dioscuridei Aniciae Julianae, nunc Vindobonensis Med. Gr. I : historia, forma, scriptura, picturis / moderante Josepho de Karabacek ; scripserunt Antonius de Premerstein, Carolus Wessely, Josephus Mantuani. Accedunt tabulae tres lithographical et figurae sex textui insertae.

  • Dioscorides Pedanius, of Anazarbos.
Date:
1906
Catalogue details

Licence: In copyright

Credit: De codicis Dioscuridei Aniciae Julianae, nunc Vindobonensis Med. Gr. I : historia, forma, scriptura, picturis / moderante Josepho de Karabacek ; scripserunt Antonius de Premerstein, Carolus Wessely, Josephus Mantuani. Accedunt tabulae tres lithographical et figurae sex textui insertae. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by Royal College of Physicians, London. The original may be consulted at Royal College of Physicians, London.

    29/492 (page 21)
    potius bibliothecam suppetiisse aliunde compertum habemus; inter quos thesauros litterarum spectatissimum sine dubio locum codex Dioscurideus obtinebat. Neque deerant monachi librariae artis periti '). Maxime vero ad ea, quae nobis proposita sunt, facere videtur, quod altera fere saeculi XIV parte hic commorabatur Neophytus quidam mona- chus a monasterii nomine UQodQo^r]vbg appellatus ^), qui non solum varias dissertationes theologicas et logicas con- ') Subscriptione.^ codicum, qui fuere rfjg fiovijg rov IlQodQOfiov antiquo vocabulo TIstqu vocatae, inde a saeculo XII exaratas adferunt Montfauconius Palaeogr. gr. p. 58 s. 305 (cf. p. .100. IIO); Lambecius Comm. de bibi. Vind. ed. Kollar. IV p. 188 s.; Kollarius ibidem IV p. 61 s. adn. A; V. Gardthausen Pal. gr. p. 325. 339, 410; idem Catalog. codicum graecorum Sinaiticorum p. 79 ad n. 352; Marin 1. c. p. 402; C. R. Gregory TextkrUik des neuen Testamentes I (1900) p. 148 n. 87; p. 163 n. 178; p. 221 n. 774; de codice a Gregoryo p. 163 n. 178 allato cf. praeterea Th. W. Allen Notes 0)1 G)'eek mauHScripts in Italian Ubraries (1890) p. 38 n. I ; Sindi italiani di fdologia classica IV p. 163 n. 123. His iam accedit subscriptio codicis Parisini gr. 2286 saeculi XIV, de quo statim dicemus (infra p. 22; cap. XXXII n. I). Ex monasterii eiusdem librariis innotuerunt praeterea Arsenius monachus tov IT^o6q6/xov a. 1136 (cf. H. Omont Inventaire so)umaire I p. XXXIV et 168 n 891; Gardthausen 1. c. p. 315; Marin p. 415 adn. 8), Stephanus monachus a. 1416 (de quo v. Gardthausen p. 338); quibus fortasse adiungendus est Thomas 6 IlQodQOfitTrjg a. 1465 (cf Bandinius Catal. codd. gr. bibi. Laurent. III p. 271 ; Gardthausen p. 340). Eorum monasteriorum, quae Sancto loanni IjQodQOfim consecrata erant, monachi non solum UQodQO^izca (cf supra adn. ]) vocabantur, sed etiam 77oo(5(>oin;rot; cf Acta et diplomata ed. Miklosich et Mueller II p. 519 s. n. 660 (a. 1401) et p. 525 n. 663 (eiusdem anni). Idem fortasse homo est Neoqivxog h^ofiovaiog, qui inter alios monachos rf;g fiovT^g rov rifiiov ivdo^ov TCQOcp^^zov, TiQodQoiiov xai jSciTZziazov ’7(oai'i/ou y.cd ETUKSKXrifitvijg zijg risroag subscripsit a. 1395 actis piae cuiusdam fundationis; cf Acta et diplomata II p. 263 n. 499. •‘) Neophyti Prodrorneni refutationes Latinorum et Barlaamitarum, quae secta medio fere saeculo XIV extiterat, memorat A. Ehrhard in Krum- bacheri hist. litt. Byz. ed. ait. p. 105 n. 7- Cf praeterea I. Sakkelion TJuz^icfuri ^1'PXiod'rjKrj p. 189 n. 428; S. P. Lampros KazdXoyog xa>v eu zatg zov yiylov OQOvg Kkl. urodixcoi' II indicis p. 542. '■) Codice Vaticano Urbinate gr. 80 saeculis XIV et XV exarato traditur f. 261'' enizo^ri Neozpvzov ^ovay^ov elg zag e' UoQzpvQiov qpwvag,