Volume 1

Scriptores rei rusticae veteres Latini Cato, Varro, Columella, Palladius. Quibus nunc accedit Vegetius de mulo-medicina et Gargilii Martialis fragmentum. Adiectae notae et lexicon rei rusticae curante I.M. Gesnero.

Date:
1735
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Scriptores rei rusticae veteres Latini Cato, Varro, Columella, Palladius. Quibus nunc accedit Vegetius de mulo-medicina et Gargilii Martialis fragmentum. Adiectae notae et lexicon rei rusticae curante I.M. Gesnero. Source: Wellcome Collection.

    120/1590 (page 46)
    X/L CATQT GAP. XXIX. busque calcato quamoptime poteris. Id erit ei rei primum /. Arbores craffiores eligi* tis £ v. quae erunt, eas praecifas ferito, obiinitoque flmo luminas, Ac foliis alligato. XXIX. Stercvs diuldito fic. Partem dimidiam in fegetem, vbi pabulum feras, inuehito. Et fi ibi olea erit, fimul ablaqueato f, flercusque addito. Pofieapabu¬ lum ferito, partem quartam circum oleas ablaqueatas, quar ? maxime opus erit, addito, terraque fiercus operito. Alteram quartam partem iu pratum referuato, idque tum * maxime opus erit, vbi fauonius flabit. Eueliilo luna fllentfi ; < * XXX. VARIETAS LECTIONIS. f) Poft haec praepon. a. Vg) digitosl. B. R. I B. R. b) cum I, B. R, NOTAE V lito implere nimium anfarum infimarum fini. Salluft. Hift.2 Fine inguinum ingrediuntur mare. POPMA. Mihi videtur vox finis ita vfurpata fuifle, vt te- HUf, quod etiam ex tsaoq deriuat Voflius. Quem¬ admodum igitur tenus vtrique cafui iun&um re- peritur, flu&uante forte confuetudine inter Graecam rationem Ac Romanam, vt in his, quae copiam vel inopiam fignificant, Ac aliis: ita finis etiam, velfexto cafu, fini, nunc, & frequentius quidem, genitiuum fibi adiimclum habet, alias, vt hic apud Catonem noftrum, eumqtie forte ib- lum, ablatiuum. Cum taceant adhuc Lexica, hac opportunitate oblata congeremus loca veterum, quibus hoc oftenditur. Ac primo quidem Gel¬ lius in hac certe verborum difputatione mini¬ me ex aetate fua aeftimandus, clariflime hunc vfum vocis declarat 1, 3 poft pr. vbi coniungit, o V A T E N V s , (^V A <^V E FINI dari amicitiae venia debeat, & cod. cap. extr. HAC FINI ames, tamquam forte fortuna e f urus, HAC itidem T E N V S oderis, tamquam fortajje poft amaturus, Salluftius fragment. hift. 3 p. 979 Cort. fine inguinum ingrediuntur mare, vbi cl. editor aduocat Audi. B. Afr. c. Atque ita per mare vmbilici fine ingrejfi terram petebant ; itemque Iu- ftin.30,4,6, vbi ex MSS. pariter ac optimis per integrum, Ac quod excurrit, feculum editioni¬ bus, fenfu commodifTnno legitur, orientis fine9 h. e. vfque ad Orientem : vt adeo intempeftiue a recentioribus mutatum fit. Porro Bentleius ad Horat. 2. Od. 18,50 illud Ouidii Pont. 1, 4,28 Qut vix Thefialiae fine timendus erat, interpretatur, Thejjalia tenus, itemque alterum Ouidii Halieut. 102 fcopulorum fine, explicat fcopulorum tenus. Ita antiquitatis afte&ator Hyginus Aftron. 27» f. L. 3. extr. Quae ad figurationem fiderum pertinent, ad hunc finem nobis erunt ditia i. e. hadienus. Idem fab. 82 Tantalum dicit ftare in aqua media fine corporis, vbi malit legere Sandlius in Min. 4, 4 medii. Maneat igitur, fine vel fini eandem plane vim habere, quam habet tenus; illud peculiare huic loco Catonis, quod iunxit Latino cafui, nume¬ ro praefertim plurali, vbi tenus etiam frequen. tius- genitiuum habet. [C. XXIX.] f oblaqueato Cotn, a) quamtnaxime A R 1 O R v M. 29 Ad totum hoc caput de fimi ratione prae¬ ter noftros videndus Plin. 17,9. < . • : -4 29S1MVL A B L A c^v E A T O) Cum de- ftituatur ab omnibus editis pariter ac feriptis Commeliniana hic Ac Colum. 2, 15, 3, neque obla¬ queandi verbum alias, quod fciam, ruftica qui¬ dem fignificatione occurrat, repofui alterum il¬ lud, dum certioribus teftibus ciuitatis ius tueri Commelinianum oblaqueare polfit. eonf. Index nofter. 29 L V N A SILENTI) Sic infra cap. 50. Prata primo vereftercorato luna filenti. Colum. 11, io fed illud, quod deinceps ditiuri fumusexperti praecipimus, filent e luna fabam vellito ante'lucem, Plinius 16,39 Inter omnes vero conuenit, vt ili (fime in coitu eius fterni, (h.e. caedi arbores) quem diem alii interlunium, aliiJilentis lunae appellant. Id. 18, 3* A fidiculae autem occafu viciam, fafeo/os, pabulum, hoc filente luna feri iubent. Huc Virgilianum illud pertinet e lib. 2. Tacitae per amica filentia lunae. Atque haec quidem fufficere poterant ad loci hu¬ ius integritatem adftruendam, nifi Plinius vali¬ de impugnaret, qui Catonem lunafitiente fcripfilfe teftis eft 17? 9 Finium mifcere terrae plurimum refert Fauonio flante, ac lunafitiente. Et profedlo cum in¬ terlunium eft, elegantiflime Luna fitiens dicitur; nam Stoici putabant lunam ali ex fontanis fluuia-* libusque aquis. Porphyrius libro de Nymph.antro : Toi<i hero ryt; soccs tjAiov uev sx rij; initii r>it HothciGGnQ cnvoc%u.nxffeoot; edoxH , ffeAyvyv, S* tx ruv myaiav yj/j iroTccplav Cbaruv. Capella tamen 1. 6. tam lunam, quam folem maris exhalatione nutriri facit, confufe, vt folent Poetae. Ait enim: Sic Cypris Oceaniperfufo fidere lymphis Lucifero annuerat lumi¬ na tota fuo. Horatius etiam r, 5. Albo fic humero nitens, Vt pura notiurno renidet Luna mari. Huc pertinet figmentum illud de Ione cum diis omni¬ bus adAethiopas epulatum eunte, de quo notaui Critici mei Arnobiani 6, 11. Macrobius Com- ment. in Somn. Scip. 11, 10 Hoc effe volunt, quod. Homerus diuinarum omnium inuentionum fons & ori¬ go , fub poetici nube figmenti verum fapietftibus mtelligi dedita