Volume 1

Scriptores rei rusticae veteres Latini Cato, Varro, Columella, Palladius. Quibus nunc accedit Vegetius de mulo-medicina et Gargilii Martialis fragmentum. Adiectae notae et lexicon rei rusticae curante I.M. Gesnero.

Date:
1735
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Scriptores rei rusticae veteres Latini Cato, Varro, Columella, Palladius. Quibus nunc accedit Vegetius de mulo-medicina et Gargilii Martialis fragmentum. Adiectae notae et lexicon rei rusticae curante I.M. Gesnero. Source: Wellcome Collection.

    190/1590 (page 116)
    uefacito paulifper, poflea inde h iufculum frigidum forbere, <5c ipfam brafllcam effe opor¬ tet c. vti quam primum excoquatil, quotidie id facito. CLVII. [CLVIII.] Principivm* tecognofcereoportet,quaehgenerabrafficae ^ fmt, <5c cuiufmodi naturam habeantc omnia. Ad falutem temperat, commutatque d fefe femper cum calore % arido, fimul/humido & dulci, & amaro, & acrih. Sed quae vocatur *' feptem1 bona in'm commixturam, natura omnia haec habet braflica. Nunc vti cognofcas naturam® earum, prima eft: P, leuis quae nominatur L ea r efl grandis sy latis foliis, caule magno: va¬ lidam * VARIETAS LECTIONIS. b) inde omitt. I. B. R. c) oportet abeft /. B. R. d) excoquatur I B. R. [C. CLVII.] a) De Brajjica Pythagorea, quid in ea boni Jit falubritatifque principium I.I-G. De brajjica - - - - fit falubrifque. Principium P0.2. Quid in brajica Pythagorea boni Jit, falubritatifque: principio IV. Principio etiam 1.8 R. b} quot a. V, quot iy quae W. bb) brajicae W. fic per totum hoc caput, c) habeant Omnia ad I. B. R. W. omnia deeft I. I- G. d) commoenatque Pol. commeatque I B.R. commifc et que W. comejla I.I-G. commoetatque, M. P0.2. e) & rigore infer. I.I-G. f) inf. W. I.I-G. g) humidu P. h) acris P acroW. & Icui infuper add. W. i) eetovo- n$i)s infer. I.I-G. reli&um erat fpatium P. I.B.R. fpatii nihil reli&um W. P0.2. \) femper bona W. haec feptem habet bona I.I-G. feptembona iundh M. Po. 2. m) incommixturam iun&. P. in commixta W. in- commixta iun6h P in come (lura I.I-G. n) natura omnia haec habet brajjica defunt 1.1-G. natura habet haec omnia. Brajicae nunc W. o) genera 1.1- G. p) ejl leuis, quae a. V. q) Ahu add. a. V. praeter Pol. 6c IenlT. quae fpatium reliquerunt, r) ea ejl deeft 1.1- G s) grandibus & I.I-G. NOTAE V nae: Subjlillat, Metaphora fumta a pluuia aut incipiente, aut definerrte : nam id tem¬ pus veteres fubjlillum appellabant. Feftus: Sub- jlillum antiqui appellabant tempus ante pluuiam 'tam paene vuidum, dum & pojl pluuiam non perjiccum iam Jlillaret, aut nondum dejiijjet. Lego p. vuidum, & poft pluuiam non perjiccum, dum iam Jlillaret, aut &c, Mevrsivs. In Daceriana legitur, tam paene vuidum, & pojl pl. n. perjiccum, quod iam Jlillaret Scc. 1^7 DE BRASSICA PYTHAGOREA qv ID IN EA BONI SIT SALVBRITA- TISQVE. Hoc eft in nonnullis editis libris ca¬ pitis argumentum, quod Aldus & Iunta inter Ca¬ tonis verba receperunt, fed (quantulacunque eft mei iudicii fumma) titulus eft; nam quae fequun- tur re&e eo fublato intelligi poflimt. Quauquam & vt titulus improbandum videtur, cum apud Ienfonium dc Brufchiuin alia eademque accom¬ modatior capiti appofita fit epigraphe : Quot brafjicae genera, & quae natura. Ex quibus per¬ fere intelligimus, in codicibus, quibus ii vteban- tur, illa de brajjica Pythagorea non extitifle. Prae¬ terea caput in ipforum libris hoc modo incipit: Principio te cognofcere oportet, quot genera brafjicae Jint, &c. P 0 N T E D. Illud vnum iuuat adiice- re, antiquum quidem Sc eruditum lemma videri, quod huic capiti praefixum fuit; Catonis non vi¬ deri. Abftinuit ille in hoc libro ab omni erudi¬ tione Graeca ; ( de vocibus iam mox monebit Vi&orius) fiue quod eam nondum attigiffet, fiue quacunque alia de caufa. Vix igitur arbitramur, Pythagorae mentionem hic fuifle fa&urum, a quo caeteroquin Plinius non parcius quam a Ca¬ tone celebratam efie braflicam refert 20, 9 f. 33. 157,1 P R I N C I P I VM TE COGNOSCERE A R I O R V M. OPORTET) Multa hic diuerfa ab communi Ie- dtione in antiquis libris inuenimus. Prima haec pars cum fide inde in noftrum codicem transla¬ ta : quam tamen, quia mendofam arbitrati fumus, nota adpofita fignauimus. Nihil autem erat, quod communi peruulgataque le&ione dele&are- niur: eruditiores hoc etiam videbunt. Vnum tantum modice variauimus, pro commutat, enim in antiquis commoetat, eadem ratione, vt arbitror, qua moerorum etiam pro murorum vetufte di6hun fuit. Vnum igitur hoc variaui, atque id etiam notum facere volui: cupio enim fi non do&ri- nam, fidem meam probari. ViCTOR. 157,1 Ad salvtem tempe rat;Au- dtior multo, dc melior vetus Codex. Ad falutem temperat comejla fefe femper cum calore <&* rigore arido, Jimul& humtdo. Nifi quod ro fefe delendum, vt natum ex triplicatione primae fyllabae vocis fequentis. MEVRS. 157,1 Sed qvAE vocatvr septem BONA) Graeca verba ex toto hoc capite fuftuli, multis rationibus, vt hoc facerem, adduftus! In manu primum fcriptis codicibus illorum vefti- gium nullum; quomodo has aut illas res natio Graecorum appellaret, numquam in hoc libro oftendilfe Catonem animaduerti: neque hoc ad fe pertinere exiftimafTe. Praeterea apud Plinium, quo loco praecepta Catonis de bralfica exponit, Graeca verba non leguntur: fed iis vtitur lati» nis Plinius; quae ego in antiquis libris a meirr- uenta hic repofui Pollent alia huiufcemodi ar¬ gumenta a nobis adferri, fed extremum hoc fir- miflimum puto lib.19, [c.8f. 41 pr.] Sed Cato braf¬ jicae miras canit laudes, quas in medendi loco redde¬ mus. Genera eius facit tria, vnam extentis foliis, caule wagno: alteram crifpo folio, quam Apianam vocat}