A. Cornelii Celsi De medicina, libri octo / ad fidem optimorum librorum denuo recensuit adnotatione critica indicibusque instruxit C. Daremberg.

  • Aulus Cornelius Celsus
Date:
1859
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: A. Cornelii Celsi De medicina, libri octo / ad fidem optimorum librorum denuo recensuit adnotatione critica indicibusque instruxit C. Daremberg. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by Royal College of Physicians, London. The original may be consulted at Royal College of Physicians, London.

    67/468 (page 13)
    Sed et cetera, qiiae modo in vivis cognosci possnnt, in ipsis curationibns viilneratorum paulo tardius, sed aliquauto mitius usus ipse monstrabit. His propositis, primum dicam, quem- admoduni sanos agere conveniat: tuni ad ea transibo, quae 3 ad morbos curationesque eorum pertinebunt. CAPUT I. Qiialiter se sanus ngcre dcbeat. Sanus homo, qui et bene valet, et suae spontis est, nullis obligare se legibus debet; ac neque medico, neque alipta .10 egere. Hunc oportet varium habere vitae genus: modo ruri esse, modo in urbe, saepiusque in agro; navigare, venari, quiescere interdum, sed frequentius se exercere: siqnidem ignavia corpus hebetat, labor firmat (Hipp. Vict. rat. II, 60); illa maturam senectutem, hic longam adolescentiam reddit. loProdest etiam interdum balneo, interdum aquis frigidis uti; modo ungi, modo id ipsum negligere; nullum cibi genus fu- gere, quo populus utatur; interdum in convivio esse, inter- dum ab eo se retrahere; modo plus justo, modo non amplius assuniere; bis die potius, quam seme] cibum capere, et sem- 2oper quam plurimum, dummodo hunc concoquat./;Sed ut hu- jus generis exercitationes cibique necessarii sunt; sic athle- tici supervacui; nam et intermissus, propter civiles aliquas necessitates, ordo exercitationis corpus affligit: et ea cor- pora, quae more eorum repleta sunt, celerrime et senescunt, 25 et aegrotant. Concubitus vero neque nimis concupiscendus, neque ni- mis pertimescendus est: rarus corpus excitat; frequens sol- vit. Quum autem frequens non numero sit, sed ratione aeta- tis et corporis, scire licet, eum non inutilem esse, quem cor- aoporis neque languor, neque dolor sequitur. Idem interdiu pejor est, noctu tutior: ita tamen, si neque illum cibus, ne- que hunc cum vigilia labor statim sequitur. Haec firmis ser- vanda sunt; cavendumque, ne in^secuuda valetudine adversae praesidia consumantiir.