Commentaria de antiquis scalptoribus qui sua nomina inciderunt in gemmis et cammeis cum pluribus monumentis antiquitatis ineditis statuis anaglyphis gemmis. Memorie degli antichi incisori che scolpirono i loro nomi in gemme e cammei con molti monumenti inediti di antichità, statue, bassirilievi, gemme : opera di Domenico Augusto Bracci ... / [Domenico Agostino Bracci].

  • Bracci, Domenico Agostino, 1717-1793.
Date:
1784-1786
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Commentaria de antiquis scalptoribus qui sua nomina inciderunt in gemmis et cammeis cum pluribus monumentis antiquitatis ineditis statuis anaglyphis gemmis. Memorie degli antichi incisori che scolpirono i loro nomi in gemme e cammei con molti monumenti inediti di antichità, statue, bassirilievi, gemme : opera di Domenico Augusto Bracci ... / [Domenico Agostino Bracci]. Source: Wellcome Collection.

    34/512
    artem incidendi gemmas, quam ip fa in Sculpturam , <jy Picturam aeftinmviffe. Hic enim He¬ ros , ///• 7/67/70 praeter Pyrgotelem hac in arte praejlantijjimnm imaginem fluam in gemmis incideret, imperavit. Tejlatur id Plinius ( /#. 37. cap. 1. ) in quiens : Edi cium Alexandri Magni, quo vetuit in gemma fe ab alio fcalpi , quam a Pyrgotcle, non dubie clarillimo artis ejus, Et lib. 7. cap. 37. Idem Imperator edixit, ne quis ipfum alius quam Apelles pingeret, quam Pyrgoteles fcalperet, quam Lyfippus ex aere duceret; quae artes pluribus inclaruere exemplis : quibus quoad Apellem ac Lyfippum notijjima confonant Horatii carmina Epifl.'lib. 2. Epift. 1. v. 230. Alia quae ad hanc rem faciant, exempla proferri poffent. Cae¬ laturae autem gemmarum ea maxima eft utilitas, quod cum Picturae facile deleantur, ac marmora ipfa , aereaeque fatuae diferiminibus aliquibus obnoxiae fint, flabiliores gemmae videntur effe, quae tanta duritie flint, ut vix adamantis cedant acuminibus , ut Marbodeus cecinit ( De Gemmarum Lap. p. 11. v. 9. ) Hujus fragmentis gemmae fculpuntur acutis. Cur ad orna- jam vero plures hujuflmodi gemmas ad hujus operis ornamentum fub finem quarum- aeneas in fi- dum explicatiouum apponere decreveram ; feci cum opus hoc & Latina flr Italica lingua ne CXpllCcl** * ' • tionum non confcriptum fit, fingili as fub textu Latino, flr Italico imprimere coactus efjem, quod impor- appofuenm • tunum fine dubio futurum fuijfet . Itaque univerfas ad operis calcem cum aliis aeneis ta¬ bulis rejeci. iuim expika Aliquid jam dicendum effet de fabularum, aut hiftoriarum , ad equas gemmae referri rione. jolent, explicationibus. Eas enim , quo major iifdem gemmis lux affulgeret, ita adornavi, ut lectoris faftidium evitans ejufdem de fiderio fati sfacer em. At ne nimis in longum abeat oratio, in memoriam lectorum revocabo, ita quandoque obfcuras quafdam fabulas inveniri, ut de fingulis iis quaeftionibus praedicari poffit, quod ait Cicero de Natura Deorum lib. 3. in fne Quam enim ea qiiaeftio edet obfcura, & quam difficiles explicatus haberet, non flmel in libris de illa confcriptis Romanae parens eloquentiae fignificavit. Cum autem Latinos Poetas in vernaculam vertere linguam debui interpretatione ple¬ rumque ufus fim, quam verfibus fecerunt Mediolani, qui Poetas eofdem Latinos in ea urbe fiimul edi curaverunt. !)3DeHsri°i?ei ^ ^uius Praefationis calcem rejeci defenfionem meam contra eos , qui me graviter ciypeo voti- reprehendendum c en fuerunt, quod contra Winkelm annum in Praefatione ad Italicam diffler- tationem de Ciypeo Votivo plura feripferim . Ii autem arguere rurfus me poffent, quod fy hoc iu opere, neque uno quidem in loco, quantopere Winkelmann, dum fluo nimis fdit ju- Winkclmnn- dicio , a veritate aberraverit, aperte fignifico. Inter eos eminet Celeber Rouffleau (11) Ephe- num lciipie mer]gum fdlicet ,quae Bullonii publici juris fiunt, ancior . At fi Winkelmann opus meum , quod nondum viderat, improbare , quin flr contumeliis pro findere auflus eft, fi meas ta¬ bulas aeneas confle qui curavit, ut aliquid n anci feretur, in quo me carperet, fi me impo- florem ac deceptorem per flammam appellavit injuriam , non mihi licuit me honor em que meum in ea nin Cur non fi-m. (xi) Ratio propter quam , cum de Italicis, aut Gal- Pe: .cr'-n' ' licis aut aliis agitur cognominibus, eadem (aepe ad Latini rum more in. fer moni s ingenium non verto, (ed aut eodem modo, quo \eiteiun. vernaculae linguae pronunciane, aut terminatione tan¬ tummodo parum immutata, nt moris eft apud Latinos, affero, ea demum ejt, quod aliter non poffent ita facile i nielli p. Quis enim pro Maurocenis Aloccnigo , pro Cor¬ nelii s Cor naro figni(icari diceret, nifi ea nobili (fim aram familiarum cognomina aliunde noffet? Itaque hac etiam in re fecutus fum illud Alanilii {In Afiron. Lib. 3. v. 39.) Ornari res ipfa negat, contenta doceri; Et h qua externa referuntur nomina lingua, Hoc operis, non vatis erit: Non omnia fle£H Polfunt, & propria melius fub voce notantur.