Sunt-ne medicamina propriè diaphoretica? : Sunt-ne propriè diuretica? : Sunt-ne propriè antispasmodica? : thesis quam, Deo favente, in saluberrimâ Facultate Medicâ Parisiensi, praesentibus competitionis judicibus, publicis competitorum disputationibus subjiciet, et explanare tueri conabitur, die martii 1824 / J. Bouillaud.

  • Bouillaud, J. (Jean), 1796-1881.
Date:
1824
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Sunt-ne medicamina propriè diaphoretica? : Sunt-ne propriè diuretica? : Sunt-ne propriè antispasmodica? : thesis quam, Deo favente, in saluberrimâ Facultate Medicâ Parisiensi, praesentibus competitionis judicibus, publicis competitorum disputationibus subjiciet, et explanare tueri conabitur, die martii 1824 / J. Bouillaud. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    8/38 (page 8)
    enim ab urina, in sjstemate circulatorio præsente, pendent; nec febrem, hoc in casu ortam, vesicæ phlegmasis movet, ut quidam opinantur. Omnes medici compertum habent, animalibus .qui- bus dominus Richerawd ureteras ligaverat, hanc febrem con- citatam fuisse. Urinæ compositio, innumeris de causis, ut et cæte- rorum humorum œconomiæ animalis compositio, maximè varia est (i). 15. Varia pro tempore quo, post cibum, emittitur : indè urina potùs, urina chjli, et urina sanguinis. 16. Varia pro naturâ ciborum, potuum, medicamentorumque in ventriculum receptorum. Illæ enim substantiæ, in torrentem circulatorium per absorptionem introductæ, aliénas alFerre possunt moleculas, quæ deindè per renum vias ejicinntur. Urinæ colorem flavum rJieiim inducere, et proprium illi odorem tere- bintlius, miristica nux, asparagus et alliwn imperlire, apud omnes constat. 17. Varia præcipuè pro morbis: nuilus enimpaululùm gravis est, qui urinæ physicis et chimicis proprietatibus insignes non aflPeratmutationes. Ità videre est, febres essentiales, inflamma- tiones, nervosi alFectus, diabètes, icteros, etc. Nec solùm urinæ natui’apro morbis variis varia est, sed etiamproillorumperiodis. Has modificaticnes accuratè annotarant veteres medici. Hoc observandi geaus cui, maximocum studio, divinum Hippocratis (1) Secundùm dominum Berzelius , urinæ 1000 partes continent : 933 partes aquæ ; 33,10 ureæ , 3,71 su]fatis potassæ ; 3,16 sulfatis sodæ ; 4,45 hydrochloratis sodæ ; 1,65 phosphatis animoniaci ; 1,50 hydrochloratis ammoniaci; 17,14 acidi laclici liLeri : lactatis anunonidci Kiixli cum materiâ animali solubili in alcoolo ; materiæ animalis in alcoolo insolubilis , et quæ est periaixta cum (juàden. ureæ copia ; 1,00 ptosphalis terrosi , cum calci» atomo ; 1,00 acidi urici, 0,32 muci vesicæ; et 0,03 silicæ : prætereà sæpè urina permiscetur cum albumine, gelatinâ, etc. Maximè diversam quoque , pro variis animalibus , urinam esse neminem latet.